Verslag van de regiobijeenkomst op 21 Juli
bij Rob van Riel
Het was deze keer bij my thuis geen hele grote opkomst, waarschijnlijk speelde het vakantieseizoen ons nog parten, maar toch genoeg om het huis en de middag gezellig te vullen.
Zoals vaker de laatste tijd was Corné de grootste leverancier van gebouwde modellen, zoals gebruikelijk met de nodige variatie. De collectie werd aangevoerd door een legertje Warhammer Space Marines (voor wie details wil en ze kan begrijpen, vijf Scarab Occult Terminators, 10 Rubric Marines, en een bij die laatste horende Exalted Sorceror). Het voetvolk werd aangevuld met een setje 1/56 Spaanse infanterie uit de Napoleontische oorlogen, voor alsnog ongeschilderd, maar dat gaat vast veranderen.
Vliegend spul had hij ook bij zich, in 1/72 een Armstrong Witworth Whitley en een Mitsubishi F-2B (zeg maar, wat een F-16 wil worden als hij groot gegroeid is). Met die laatste was even een dingetje, want voor een toestel met vier ophangpunten onder iedere vleugel, had hij zomaar weinig "tanden". Dat had te maken met de vaak verwenste gewoonte van Hasegawa om geen of slechts minimale bewapening met de modellen mee te leveren, maar in de instructies wel te verwijzen naar onderdelen uit los verkochte wapensets. Op hun thuismarkt zijn die setjes makkelijk te vinden, kosten omgerekend ergens tussen de vijf en tien euro, en er zit genoeg bruut geweld in voor een half dozijn vliegtuigen, dus dan gaat het nergens over. Hier zijn ze minstens twee keer zo duur, en moet je er best goed naar zoeken, wat de zaak natuurlijk even anders maakt. Al rap kwamen de doosjes met wapentuig uit de kast, maar voor de gewenste bewapening waren wel voorbeelden, maar geen graaivoorraad aanwezig. Het originele plan was afgietsels maken, maar de techniek staat niet stil, en ondertussen heeft de 3D printer voor voorraad gezorgd. Ook de F-2B zal dus nog wel een vervolg krijgen.
Ik had zelf mijn geprinte Z-95 Headhunter op tafel staan. Het interessantste daaraan is de cockpit kap, die net als de rest van het model geprint is, op een dusdanig kleine laagdikte dat met alleen een laag vernis, en dus zonder polijsten, de kap braaf doorzichtig is.
Hans had een duo vliegtuigen in aanbouw bij zich, een SE5 en een Mustang met zogenaamde "Malcolm hood" als cockpit kap. Op een of andere manier gaf dat via via aanleiding tot een discussie over after-market cockpit sets, en hou je daar soms zowat de hele romp voor weg moet slijpen. Aanleiding om nog een Mustang met een bijna karikaturale Malcolm hood, en een Spitfire waarvan de romp ooit eens tot transparantie geslepen was uit de collectie te vissen.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
terug naar het begin van Polleke.
naar de AGENDA.