Verslag regiobijeenkomst 14 januari bij Flash Aviation

Verslag regiobijeenkomst 14 januari

bij Flash Aviation

De eerste regiodag van 2024, en dat betekent dat we in grote getale, want dit gaat toch echt wat breder dan regio Zuid, binnenrollen voor de nieuwjaarsborrel bij Flash. Zoals de laatste jaren gebruikelijk had Coen een pad gebaand door de achterste delen van de winkel naar de loods, waar tafels klaarstonden voor de modellen.

De focus voor deze bijeenkomst lag heel duidelijk op de wedstrijd met als thema Fokker D-XXI. Verderop meer daarover. Als gespreksonderwerp kwamen de "normale" modellen er dit jaar een beetje bekaaid af, maar de aantallen en kwaliteit waren er niet minder om.

Peter Ibes had een sliert tanks meegebracht, een Toldi, een M3, en een tweetal Sherman varianten, en daarnaast een aantal voertuigen die geen tanks zijn maar daar toch wel een en ander van weg hebben, een koppeltje CV33 of CV35 tankettes, waarvan eentje een vlammenwerper, een Lithouwse Panzerhaubitze 2000, en een Weasel. Ook van zijn hand was de Yak-3, en om het in de familie te houden, zijn zoon Merijn leverde een Alouette. Henk deed een bliksembezoekje met een Indische Mystere IV en een Su-7BK.

Arie en Aad waren van de partij met respectievelijk een Cougar en Augusta-Bell 412, en en een Jeep, een tweetal Spitfires, en een Fokker D-XXIII. Peter Lombeek bracht een tweetal F-15s van het squadron op Soesterberg mee, en Spitfire RF-D gevlogen door Poolse ace Jan Zumbach. Leon had zijn Zero en Magister meegebracht.

Hans had zijn grote Corsair, nu volgens mij helemaal compleet, op tafel staan, en de bereden boogshutter die ik een tijd terug geprint had en doorgeschoven. Rob had displays van de oude 1/72 Revell F-16, Hasegawa eggplanes, en hypermoderne (toen tenminste..) Huskie van Hawk neergezet. Van Bert was een een Mustang, en van Corné een uit (balsa?) hout gesneden Junkers Ju-4.

Chess had uit een heel grijs verleden een Heinkel 280 V3 meegebracht, en op het scheiden van de markt kwam Hugo nog op de proppen met een LCAC en een Tomcat.

Hoewel numeriek geen partij voor de andere modellen, waren het toch de wedstrijdmodellen die de grote spraakmakers waren. Het thema voor dit jaar was Fokker D-XXI, maar door een gezonde dosis ken-je-jury informatie kwam daar officieus het thema 'paarse draken' bij. Blijkbaar was het een combinatie die voor de nodige inspiratie zorgde..

Zelfs van de doosjes kun je iets fraais maken: Maarten had een soort collage gemaakt van de dozen van alle uitgaven van de D-XXI. Natuurlijk alle gangbare, veel geproduceerde en verkochte, maar ook hele zeldzame, en zelfs een paar waarvan niet duidelijk is of ze nu wel of niet ooit in de handel beland zijn, of zelfs echt geproduceerd. Gelukkig wegen doosjes niet veel, want gelijk in het begin van de dag belandde een doosjeslawine op de daar onder staande modellen, die dat tot ieders opluchting gewoon overleefden.

Een aantal bouwers had zich nadrukkelijk aan de Fokker kant van de themaruimte opgesteld. Godfried had de zijne gebouwd als het voor de KNIL bedoelde prototype. De beide Peters brachten respectieve een Deen en een Fin mee, en Joop de nummer 16. Ik heb niet kunnen achterhalen van wie de nummer 13 was. De Fokker die achterna gezeten wordt door een Bf110 was van Maarten. Het was hier niet de Fokker die in de nesten zat, maar de Messeschmidt; de piloot van de Fokker stond eigenlijk al op het punt een drie tegen een gevecht op te geven en uit te stappen, maar toen hij de cockpit kap losgegooid had en naar achteren keek, zag hij de kap vrolijk in de motor van de Messerschmidt die daarop rokend richten de grond ging. Tikkie genant voor beide partijen, maar een kill is een kill..

Daarna begonnen we steeds verder van de realiteit af te dwalen.
Leon opende met een op het eerste oog heel normale Fokker (die hij dan wel even helemaal opnieuw ingegraveerd had en voorzien van zelfgemaakte decals), maar als je beter ging kijken, stond er een tekening van de paarse draak luchtballon van de gastvrouwe op als nose art. Willem was ook nog relatief bescheiden, met een watervliegtuig modificatie, maar dan wel paars en met een draak.

Johan had de zijne uit de lucht laten meppen door een groene (Lego) draak, met het excuus dat die dacht dat het een Stuka was. Nou moet ik toegeven dat die draak misschien wel een punt had, want behoudens de kleuren was het ook een Stuka, sluw op de juiste plaats doorgezaagd/tijdens de crash gebroken dat de geknikte vleugels niet meer opvallen, en dan lijken de toestellen inderdaad best op elkaar.

Rob en Arie vonden al dat propellorgedoe maar niets. Rob verving de ventilator door een snijbrander en poneerde een D-21 drone, compleet met achtergrond verhaal. Arie ging nog een stap verder, en butste de zijne om naar een prototype voor de Incom T-65, voor niet-nerds beter bekend als de X-wing jager uit de Star Wars films. Luc had van de zijne een cartoon figuur van gebouwd, in de stijl van Cars. Natuurlijk wel een paarse..

Aad van zijn kant zag wel toepassingen voor een Mistel combinatie met een Fokker F27. Mario vond het een goed idee er eentje in luchtwaardige toestand te laten overleven en na WWII opgebouwd te worden tot een racevliegtuig. Het model heeft een gemotoriseerde propellor. Naar verluid zitten er raketonderdelen in verwerkt, dus hij zou zo maar eens belachelijk snel kunnen zijn.

Corné besloot dat de ramjets aan de rotorbladen van de Focke-Wulf Triebflügel misschien wat overdreven waren, en ieder prima vervangen konden worden door een D-XXI. Een en ander was uitgedost in, uiteraard paarse, longenze camouflage in WWI stijl, helemaal handgeschilderd. Ik weet niet helemaal zeker of het opschrift "Gott hilf uns" op de neus te maken had met het schilderwerk, of met de verwachte aerodynamische kwaliteiten van het geheel, maar het effect is spectaculair.

Ik van mijn kant had de Fokker tot een historische voetnoot gedegradeerd, en was helemaal achter de draken aan gegaan, die besloten een wrak uit een ver en grijs (of eigenlijk, modderbruin) verleden op te graven. Als de constructie van zacht metaal en zeemleer niet zo onverwoestbaar was gebleken, was het allemaal voor niks geweest, want net toen ik hem helemaal in elkaar had zitten liet ik hem van enige hoogte op de tafel vallen. Bleek 'ie nog tegen te kunnen ook, alleen even een paar vingers weer rechtbuigen..

Met deze verzameling mocht de jury tegen het eind van de dag aan de slag. Leon's ingetogen what-if mocht de derde prijs bijschrijven, de racer van Mario kwam tweede, en na drie keer tweede gekomen te zijn, mocht ik zelf naar huis met de hoofdprijs. Uiteraard was een (pluche) paarse draak onderdeel van alledrie de prijzen.

Het thema voor 2025 zal 'invasiestrepen' zijn. Het maakt niet uit welke invasie, en of het gebouwde voertuig deel van die invasie was, of veel later voor een herdenking die markeringen voerde, als de strepen maar bij een invasie horen.

Coen, dank voor de gastvrijheid, en ik ben heel benieuwd wat er van de strepen gemaakt gaat worden.