Verslag van de nieuwjaarsborrel op 8-1-2017
bij Flash
Op zo ongeveer de vroegst mogelijke dag van het jaar hadden we zoals gebuikelijk onze nieuwjaarsborrel bij Flash. Het wedstrijdthema voor dit jaar was simpelweg "Airfix", en zoals te verwachten betekende dat dat we werkelijk een enorme stapel modellen op de diverse tafels hadden staan. Zo uit de losse pols tel ik er meer dan zeventig, ongeveer gelijk verdeeld over Airfix en al het andere moois (zou dat een record voor de regio zijn?), meegebracht door een uiteraard ook fikse meute mensen.
Coen had een flinke tafel in een aparte ruimte gereserveerd voor het Airfix gebeuren, maar al vrij rap bleek dat we aan het eind van de ruimte nog flink wat modellen overhielden. Geen nood, met gezwinde spoed werd de bovenkant van een boekenkastje ontruimd, en met een beetje goede wil en zorgvuldig rangeren paste het toen allemaal.
Wat stond er zoal op tafel? Vooral veel vligtuigen, zoals te verwachten, maar tot mijn vreugde ook duidelijk bewijs dat Airfix veel meer dan dat deed en doet. Zo stonden er bijvoorbeeld het zeer zeldzame cartoonfiguur Ton-Up-Tony uit de exoten collectie van Mario (ik had er nog nooit van gehoord, maar later bleek dat dat niet het beste criterium aller tijden is), en de "Dennis Fire Engine" van Geert, een 'normaal' model dat desondanks nogal uit de toon valt ten opzichte van het gebruikelijkere aanbod, en alleen daarom al als een van de Airfix klassiekers gezien wordt. Deze ging er terecht met de hoofdprijs vandoor. Naast de fire engine stonden nog een paar fraaie auto's; mijn aantekeningenblaadje zegt er niets over, maar ik durf te gokken dat ook die van Geert waren. "Little Nelly", de autogyro uit een van de James Bond films en hier aanwezig met dank aan Henk Hirs, is weliswaar een vliegende machine, maar toch niet direct wat men zich van een vliegtuig voorstelt; vergis je echter niet, deze autogiros vlogen heel netjes. Ook Nelly wist de jury te verleiden tot het toekennen van een prijs. Ik zelf had een drietal figuren uit de Collector's Series op tafel staan, die ook voldoende in de smaak vielen om te zorgen dat ik met een extra doos plastic naar huis mocht.
De laatste prijswinnar van de Airfix tafel was eindelijk wel een normaal vliegtuig, of eigenlijk twee: het aangepaste 'dogfight double' van Maarten; aangepast, want de oorspronkelijke twee vliegtuigen zouden elkaar nooit tegengekomen zijn, en dus was een van de twee vervangen door een realistischer tegenstander voor de ander. Daarnaast stonden er een stuk of twintig andere vliegtuigen, die zowel in productiejaar als bouwjaar een heel behoorlijk historisch overzicht vormden. De nieuwste modellen waren volgens beide criteria van 2016, de oudste uitgave was ofwel mijn Phantom uit 1965, of de Mosquito van Hans Hirs (ik weet dat het een oude tooling was, maar Airfix zit ondertussen aan zijn derde Mossie, dus deze kan uit 1957 of 1972 geweest zijn), en wat betreft bouwjaar ging de tijdslijn minstens terug naar de jaren 80. Hier ook bleek dat je nooit te zeker moet zijn over wat je denkt te weten; ik zou gezworen hebben dat Airfix nooit een 1/48 Prowler uitgebracht had, Theo Biesebroek bracht er toch mooi eentje mee. Weer wat geleerd..
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
De niet-Airfix hoek liet zich natuurlijk ook niet onbetuigd. Zoals gebruikelijk stond het merendeel op de ontruimde bovenkant van een winkelschap, en ook dat stond helemaal vol. Slechts het merendeel, want een groepje bouwers had (speciaal voor vandaag?) allemaal een Volkswagen Kever gebouwd, en dat project had een eigen hoekje gekregen in de blauwe kamer.
Onze gastheer had een model op tafel liggen van zijn eigen balon, zeer toepasselijk, uiteraard. Als iemand voor de wedstrijd van volgend jaar, kleurrijke modellen, echt wild zou willen doen, zou een veld met opstijgende balonnen, uiteraard in vele bonte kleuren, denk ik hele hoge ogen gooien..
Behalve de te verwachten vliegtuigen, hadden we ook hier een collectie niet helemaal gebruikelijke gasten. Af en toe duikt er wel eens een tank op, maar deze keer hadden we er vier, van een niet echt geruststellend voor de bemanning ogende Landesa uit de Spaanse Burgeroorlog van Peter, via de veel steviger ogende Kugelblitz en Königtiger modelen van Danny Klaare, tot de moderne Bradley van Hugo. Henk Hirs had Stephenson's Rocket meegebracht, twee keer zelfs, in verschillende schalen. Een locomotief zie je echt niet iedere dag bij ons, en dat geldt ook voor zeilschepen, zoals de "Sovereign of the Seas" van Hugo. Jammer eigenlijk, want zoals hier bewezen zijn dat toch ook best spectaculaire modellen.
Sjaak van der Meij was net als vorig jaar van de partij met een forse collectie eggplanes, vooral Japanse F-15s en F-2s, maar eentje had een zeer fantasierijke Warhammer(?) kitbash behandeling ondergaan, en daarmee kaapte hij gelijk de prijs voor het fraaiste niet-Airfix model weg.
Aan vliegtuigen ontbrak het natuurlijk ook niet, soms los op tafel, soms op een thema plank voor de Jet Provosts van Meindert de Vreeze, een klein vignetje voor de P-39 en Sturmovic van Hans, en soms best verrassend, want de Nederlandse Fokker van Bert van der Loo bleek bij naavraag vooral uit papier te bestaan.
Zoals traditioneel heeft Coen ook dit jaar weer een thema voor de volgende nieuwjaarsbijeenkomst neergezet: Kleurrijk. Hoe we dat interpreteren en vormgeven, mogen we fijn zelf uitzoeken. Ruimte genoeg om je helemaal uit te leven dus.
Coen, zoals altijd onze hartelijke dank voor de gastvrijheid.
Rob
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
terug naar het begin van Polleke.
naar de AGENDA.