Impressie van de "Leuke Dingen Doe Dag" op 26-06-2016
in Etten-Leur
Rooie autotjes..
Overal rooie autotjes..
Revell had ons een enorme vracht rooie autotjes toegestuurd (we schatten dat we met zo'n 150 stuks begonen), en hoewel we nog wat overblijfelen van de vorige edities hadden, een paar Star Wars kitjes en een paar airliners, en Airfix ons een kleiner aantal starter sets met Zero's en FW190's gestuurd had, konden de kinders vandaag dus in goede benadering alles bouwen, als het maar een rooie auto was.
We waren braaf ruim voor opening ter plaatse, dus de dag begon met helpen onze eigen hoek in te richten. Toen we daar koud mee klaar waren, doken de eerste klanten op; ook die waren voor de officiele opening binnengekomen, en tegen de tijd dat de organisatie aan de officiele opening wilde beginnen, zat er al een half dozijn tot over oren in het plastic, en hadden toen uiteraard helemaal geen zin in een ceremoniële onderbreking. De klant is koning, dus we zijn maar doorgedenderd.
Het verlangen naar het exotische zit er duidelijk al vroeg in, want als de kinderen enigszins de kans kregen, grepen ze naar de kits waar er maar een of twee van waren, en tegen de middag hadden we dus alleen nog maar rooie autotjes; de schaarsere en moeilijkere starter sets hielden we apart voor de kinderen die zich echt in het plastic vastbeten.
De kinderen waren, zoals eigenlijk iedere keer, enorm enthousiast. Da's prima, per slot van rekening zijn we gekomen om hen een leuke dag te bezorgen, en d'r gaat niets boven enthousiasme om je het gevoel te geven dat dat aan het lukken is. Aan de andere kant, er zijn dan van die momenten dat je je afvraagt of je ooit jong genoeg geweest bent om een dag lang vrijwel zonder onderbreking drie of vier stuks tegelijkertijd bezig te houden.
De kinderen zelf waren van zeer gevarieerd pluimage. De meesten begonnen met groot fanatisme (en net even te weinig op de tekening kijken) aan hun slachtoffer, en maakten daar met meer of minder hulp, en meer of minder ongelukjes (gelukkig hadden een enorme voorraad voor 'reserve' onderdelen) uiteindelijk toch een zeer ondentelijke rooie auto van, maar het zijn de uitschieters die het echt leuk maken.
Zoals het meisje dat tijdens het bouwen om de paar minuten als een soort mantra bleef
herhalen dat ze hier absoluut het geduld niet voor had, maar dat verder doodrustig en
vrijwel zonder hulp haar auto keurig in elkaar zette.
Of onze 'vaste klant', die meteen aan het begin van de dag aan tafel opdook om zijn
collectie eerder bij ons gebouwde modellen uit te breiden met kits die hij nog niet
gebouwd had. Volgens mij heeft hij de hele dag niets anders gedaan, en toen hij alle
verschillende inklikkers gehad had, de dag afgesloten met een van de Zero's. Was
duidelijk wel even slikken, want een nieuwe Airfix is heel andere koek dan een super
simpel inklikkertje, maar Peter heeft hem op het juiste pad weten te houden.
En de 'moeilijke' kinderen, die een kitje pakken en ineens helemaal tot rust komen,
en op hun dooie gemak, veelal uiterst zorgvuldig en vrijwel zonder hulp een perfecte auto
bouwen, waarvan de begeleiders je dan vertellen dat ze zo blij zijn dat 'ie iets
gevonden heeft waarbij hij ongestoord zichzelf kan zijn.
Natuurlijk werkte het niet voor ieder kind. Soms zag je gewoon dat ze er genoeg van hadden, werd het rooie autotje haastig in elkaar gegooid, en maakten ze zich uit de voeten (maar altijd wel met hun auto), of piepten ze er met achterlating van een half gebouwde auto tussenuit. Of dat ene veel beleefdere kind, dat duidelijk verteld was dat hij af moest maken waar hij aan begon, maar na een kwartier vertwijfeld ploeteren bijna smekend vroeg of hij er mee op mocht houden (uiteraard; het moest toch een leuke dingen dag zijn, niet een vervelende dingen dag..)
Aan het eind van de dag begin je er aardig doorheen te zitten, en word je creatief om niet helemaal onderuit te gaan. Als ik me niet vergis heeft er aan de andere tafel de laatste anderhalf uur een productielijn van Godfried en een van de fanatiekere klanten gelopen die uit incomplete en in de vernieling gedraaide kits toch nog rooie auto's produceerde, in respectabele aantallen. Ik heb ook iets meegekregen van een halffabrikaat lijn, waar voor de minder handige jeugd rolkooien geproduceerd werden (een deel van de rooie auto waar toch wel een paar minder publiceerbare teksten over uitgestort zijn).
Al met al kunnen we, denk ik, terugkijken op een geslaagde dag, waar naar schatting 70 tot 80 modellen gebouwd zijn, en een hele sliert kinderen lol gehad hebben. Maar aan alles komt een eind, en dan is het tijd voor inpakken en wegwezen. En onderweg naar huis kom je ze in het verkeer dan weer met enige regelmaat tegen.. Rooie autotjes..
Rob
terug naar het begin van Polleke.
naar de AGENDA.
terug naar het begin van deze pagina.