bij Flash
Het was lekker druk op de eerste regiodag van het jaar, de traditionele nieuwjaarsborrel bij Flash.
Naast de "usual suspects" waren er opvallend veel gasten uit andere regio's, waarvan sommigen
wel van heel verre gekomen waren: Sjaak van der Meij was helemaal uit Den Helder gekomen, met
een vracht "egg planes". Ik heb eens een acteur horen zeggen dat de enige manier om komedie
goed te doen bloed serieus is, en dat lijkt ook hier te gelden; hoewel egg planes pure
karikaturen zijn, is er geen enkele reden om ze niet als hoge kwaliteit modellen te bouwen,
en Sjaak heeft volgens mij overtuigend aangetoond dat als je dat doet ze nog steeds grappig zijn,
maar ook modellen om je vingers van af te likken. Sjaak, ik hoop dat het voor jou de lange reis
waard was, voor ons hier in het zuiden was het dat zeker. De collectie eggplanes viel terecht ook
in de prijzen vandaag.
De eggplanes waren niet de enige modellen waarvan je de originelen niet snel in het wild tegen zult
komen. Ik had zelf mijn nieuwe Star Wars X-Wing van Bandai meegesleept, een "simpele inklikker" die
zich geen bal aantrekt van het beperkte aanzien waarin inklikkers doorgaans staan, en gewoon een
perfect passend, zeer gedetailleerd model is, recht uit de doos. Later parkeerde Erik de Keizer nog
een Stug3 op tafel, op zich natuurlijk een heel normaal stuk rijdend geschut, maar dit keer uitgedost
in de kleuren zoals hij in de "Girl and Panzer" manga/anime/game franchise opduikt (tank duels als
martial art/sport..). Helaas geen correcte schaal figuren beschikbaar van het bijbehorende team, dus
ter illustratie werden uitgeknipte 'fototjes' bijgeleverd.
Naast het ongeplande SF/fantasy thema was er ook het officiele thema van de dag: de MLD. Ook dat thema was goed vertegenwoordigd. Niet minder dan drie verschillende Sea Furies stonden op tafel, een 1/48 van Herman de Ruiter, en twee in 1/72 van Herman en Peter Lombeck. Herman had voor diezelfde tafel ook nog een Neptune meegebracht, en Peter een UH-1 (toch?) en een Lynx. Maarten huiskamp voegde nog een S-55 aan het helidek toe. Ik heb het normaliter niet zo op helicopters, dus als ik zeg dat ze er heel fraai uitzagen, mag de kwaliteit duidelijk zijn. Maarten was ook nog een de slag geweest met een Firefly, maar die had de deadline niet gehaald. Arie had een Boston op tafel staan. Ik weet niet welk merk de kit was, maar Arie merkte terloops op dat hij een van de romphelften 'slechts' anderhalve mm in had moeten korten om op de andere te passen.. De show(tafel) werd echter gestolen door de 1/32 Swordfish van Hans Oostendorp, die dan ook met de hoofdprijs van de wedstrijd er vandoor ging, een vlucht in de nieuwe ballon van Coen.
Dan was er, zoals altijd, een flinke hoeveelheid modellen die niet specifiek ergens bijhoren, maar die
we met zijn allen de afgelopen tijd hebben gebouwd. Arie had, zoals we inmiddels van hem gewend zijn,
een clubje filmtanks meegebracht, voertuigen die voor films opgemaakt zijn om andere voertuigen voor
te stellen. Zo uit het blote hoofd herken ik de Leopanther uit "a Bridge too far", en een stukje rijdend
geschut uit dezelfde film. Het voortuig met de grote witte sterren er op lijkt me iets van een Panther
die bijbeunt als geallieerde tank, maar de details moet ik helaas schuldig blijven.
Peter Ibes had een drietal kleintjes uit de Spaanse burgeroorlog meegebracht, en zijn Vickers Vimy.
Voor de bespanning gebruikt hij verenstaal, vertelde hij tijdens een van de vele technische discussies
die er uiteraard ook weer waren, en het resultaat mag er zijn. In gedachten houden voor als ik nog eens
met een tweedekker of draadantennes aan de slag ga, als plan B voor de EZ-line die ik nu in de kast
heb liggen.
Maarten van Ginkel had een fraaie roze Spitfire meegebracht, een van de wat onverwacht gekleurde verkenners
die de RAF aan het einde van WWII in gebruik had. Hans vindt tegenwoordig dat je groot moet zien, en had een
1/32 Wildcat meegebracht; op die schaal is zelfs een relatief klein toestel toch best fors. Van Michiel
Heuveling stond een MiG-15 op tafel, naast een Airfix Mustang en Shackleton die nog in aanbouw waren. Uit niet
geheel belangeloze nieuwsgierigheid (ik heb ook net zo'n beest gekocht) even staan te praten over de Shack.
Zoals verwacht bouwt die zich goeddeels zelf, maar van het gedetailleerde interieur zal niet veel zichbaar
blijven. Misschien niet eens verkeerd, want volgens Michiel is het interieur dat van een AEW versie, terwijl
dit een subhunter moet voorstellen. Naar verluid heeft de eveneens nieuwe Revell AEW zelf geen interieur, wat
mij dan weer in de verleiding brengt die ook eentje te kopen en een interieurtransplantatie uit te voeren. Ik
doe mijn best om sterk te zijn en de verleiding te weerstaan...
Theo Pesebroek had een 1/48 Dynavector (vacform) Skyshark meegebracht. Prachtig gebouwd, maar hoe je het ook
bekijkt, een vreemde snuiter blijft het, die Skyshark. Hugo Petiers was van de partij met een Hawkeye vignette,
en een 1/144 Tomcat vignette in aanbouw. Mooi werk, maar wat zeker zo interessant was, waren de figuren die
hij meegebracht had. Let wel, zelf ontworpen en in 3D geprintte figuren, een techniek waar we in de toekomst
zeker nog veel meer van gaan horen.
De voorraad tafeloppervlak zat er op dit punt zowat doorheen, maar gelukkig had Coen nog een reserve tafel,
en die was nodig. Henk de Jong had een nieuwe Airfix Blenheim, en een Trumpeter Wellington bij zich. De "Wimpy"
was uitgedost in een wit-met-camo kleurschema, een tikkie ongebruikelijk, maar het model wordt er zoveel
zichbaarder door vergeleken met het meer gebruikelijke zwart-met-camo schema. Van Erik de Keizer stonden een
Boxer pantserwagen, en een Renault Alpine op tafel. De Alpine was een 24 uur van Le Mans schema, en ook in die
24 uur gebouwd. Op zich al een fraai stukje werk, maar des te opmerkelijker door die tijdsbeperking. Ster van
deze tafel was echter de 1/350 Tamiya USS Missouri van Danny Klaare, en geheel verdiend viel ook die in de prijzen.
Slagschepen zijn groot en indrukwekkend, zelfs op deze schaal..
Vast onderdeel van de bijeenkomsten bij Flash is de prijsuitreiking door Coen, die de jurering meestal uitbesteed aan de dames. In tegenstelling tot de IPMS leden zitten die niet voortdurend met hun hoofden bij vliegtuigen of ander bouwbaar gespuis, zodat de uitslagen soms amusante, maar nauwkerige, omschrijvingen van de modellen opleveren: "Die grote" (de MLD Swordfish), "De boot", "Die met de geknakte vleugels en de UFO bovenop" (Hawkeye), of "Die ene met die andere d'r bovenop" (747 met Space Shuttle). Het thema voor volgend jaar zal Airfix zijn. Iets zegt me dat de thema tafel volgend jaar groot en in ieder geval numeriek indrukwekkend zal zijn.
Daarna heb ik zelf even de vloer gekaapt om te proberen iets voor de 45 jaar IPMS NL dag op touw te zetten. Nu denken we hier bij Zuid (al dan niet terecht) dat we best goed in een aantal dingen zijn, maar een specialiteit van het huis waar we iets leuks van kunnen maken konden we niet echt verzinnen. Uiteindelijk werd besloten te zien of we iets van natural metal finishes konden maken. Wordt hopelijk vervolgd.
Coen, zoals altijd onze hartelijke dank voor de gastvrijheid.
Rob
terug naar het begin van Polleke.
naar de AGENDA.