Het was niet druk op de afgelopen regiodag. Met vier bezoekers was het de rustigste regiodag sinds lange tijd. Blijkbaar was het zuiden van Limburg voor veel mensen die dag te ver weg.
Dat belette ons echter niet een gezellige dag te hebben, met het nodige dialect (ik moet natuurlijk “Limburgse streektaal” zeggen) en grappen over Maastrichtenaren.

Heimen Brons zette op de showtafel zijn nieuwste Heinkel He 177 Greif neer. Dit is niet het oude Airfix model, maar de uitgave van Revell, die inderdaad een enorme verbetering is.
Verder had hij een “Cleveland” duikbommenwerper mee, die beter bekend is als de Curtiss SBC-4 Helldiver. Dit was één van de toestellen die de Fransen in Amerika besteld hadden voor hun vliegdekschip Bearn. Frankrijk viel voor de toestellen het land konden bereiken en Engeland nam een aantal exemplaren over. Ze bleken echter voor de Engelsen niet bruikbaar en hebben nauwelijks gevlogen. De exemplaren die Frankrijk wel op tijd kreeg werden door de Bearn naar de Vichy regering op Martinique gebracht. De Amerikanen wilden geen mogelijk vijandige macht in hun achtertuin, dus dwongen ze de Fransen de vliegtuigen op een berghelling te parkeren. Hier raakten ze al snel onbruikbaar.

Ik had een Vultee V11 van Azur meegenomen. Dit is een eenmotorige lichte bommenwerper die in het midden van de jaren dertig uit een verkeersvliegtuig ontwikkeld is. Het model is naar verschillende landen geëxporteerd, waaronder Brazilië, Turkije en de USSR.
Mijn uitvoering is een Chinees, deze heeft tegen de Japanners gevochten. In de Tweede wereldoorlog was dit toestel alweer volkomen verouderd, al heeft een Braziliaanse V11 nog meegewerkt aan het tot zinken brengen van een U-boot.
Ik had het toestel verweerd met de zout methode: je maakt een aluminium onderlaag, smeert op de slijtplekken vochtig gemaakte zoutkristallen, spuit daar de bovenkleur overheen en spoelt voorzichtig het zout er weer af.
Met de methode is een groot aantal typen verwering na te bootsen, van lappen verf die loslaten tot putten in de deklaag, maar ik vond wel dat het vrij moeilijk was om de effecten onder controle te houden.

Peter Everard is van vliegtuigen naar figuren aan het overschakelen. Hij zette daarom naast de in aanbouw zijnde Airfix Halifax een paar uitstalboxjes met karren en kanonnen uit de Amerikaanse burgeroorlog neer. Vervolgens hebben we een hele tijd naar de absurde uniformen van de vrijwilligers uit die oorlog gekeken: Zoeaven in te krappe Franse uniformen, soldaten verkleed als burgerwachten uit een oorlog een eeuw eerder, Garibaldi reenactors, Ierse vrijwilligers, strandwachten met strooien hoeden, ze waren er allemaal bij.

Er was redelijk veel te handelen, ik ging zelf met enkele kilos papier naar huis voor “onze man in Equador”, er wisselden wat doosjes van eigenaar en John van Dinter had een kratje leuke dingen mee, die hij uitdeelde.
Tussendoor zorgde Peter voor broodjes, koffie en ander fris.
Bedankt voor de fijne dag.

Volgende regiodag is op zondag 26 april, bij mij thuis in Nijmegen,

Tot dan,

Maarten van Ginkel

Foto’s: Maarten van Ginkel.

klik hier om de foto's te bekijken
terug naar het begin van Polleke.
naar het archief 2009.
naar de AGENDA.
terug naar het begin van deze pagina.